بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از ختوم مجرّب در برآورده شدن حاجات، صلوات بر حضرت فاطمه زهرا(س) است، که پانصد و سی مرتبه این صلوات را تکرار نماید.

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ

بارپروردگارا؛ درود فرست بر فاطمه و پدر بزرگوارش و همسر گرامی اش و فرزندان عزیزش [و آن رازی که در وجود او به ودیعه نهادی]، به تعداد آنچه دانش تو بر آن احاطه دارد.

که در این صلوات شریف، مقصود از <<رازی که در وجود مقدس آن حضرت(س) به ودیعه نهاده شده>> حضرت حجت و امام موعود(ع) هستند.

نویسندهٔ صحیفهٔ مهدیه می گوید:

اگرچه این صلوات در کتب قدیمی وجود ندارد و از مرحوم شیخ انصاری(ره) شنیده شده، ولی به علت ارتباطی که آن بزرگوار با حضرت بقیهٔ الله ـ ارواحنا فداه ـ داشته اند، به احتمال قوی این دعا از حضرت صاحب الامر(ع) صادر شده است.

پی نوشت:

٭ برگرفته از: صحیفهٔ مهدیه، اثر سیدمرتضی مجتهدی سیستانی، ترجمهٔ مؤسسهٔ اسلامی ترجمه، نشر حاذق، ص ۵۸۴.